دوستت دارم ای پدر

ای پدر آسمانی ،ای عشق جاودانه با همه ی وجودم وبا تمامی قلب و روحم می پرستمت، دوستت دارم به خاطر محبتت،به خاطر گذشتت، به خاطر صبرت ،به خاطر اینکه در تمام زندگی بار مرا به دوش کشیدی و منتی بر من نگذاشتی وبا همه ی بزرگی خود را به خاطر من کوچک کردی تا من تو را بهتر بفهمم.ای پدر ،همیشه مرا در آغوش گرمت فشردی و هیچگاه مرا از خود نراندی و پدرانه روزی و دلخوشی به من عطا کردی.ای پدر دوستت دارم.

اعتقاد نامه

من ایمان دارم به خدا  /  پدری قادر مطلق  /  خالق آسمان و زمین  /  و  به پسر یگانه او  عیسی مسیح  /  که به  واسطه روح القدس در رحم قرار گرفت  /  و از مریم باکره متولد شد  /  و  در حکومت  پنطیوس پیلاطوس رنج کشید  /  مصلوب شد  بمرد  و مدفون گردید  /  و به عالم ارواح نزول کرد  /  و  در  روز سوم از مردگان برخاست  /  و به آسمان صعود نموده  /  به  دست  راست خدای پدر  قادر مطلق  نشسته  است /  و از آنجا خواهد آمد تا زندگان و مردگان را داوری نماید /  و  من  ایمان دارم به روح  القدس  / و به کلیسای مقدس جامع به شرکت مقدسین / و به آمرزش گناهان  / به قیامت و حیات جاودان  /  آمین 

چگونه مسیحی شوم ؟

انجیل به معنای «خبر خوش» است. در واقع بهترین خبری است که میتوانید بشنوید.

كلام خداوند میفرماید، » اگر به زبان خود عیسی خداوند را اعتراف کنی و در دل خود ایمان آوری که خدا او را از مردگان برخیزانید، «نجات» خواهی یافت. چونکه به دل ایمان آورده میشود برای عدالت و به زبان اعتراف میشود بجهت نجات. (رومیان ۹-۱۰)

بهترین راه برای اجرای این واقعیات، » دعا » کردن است. همانطور که پولس نوشته است:» زیرا هرکه نام خداوند را بخواند نجات خواهد یافت. (رومیان ۱۰-۱۳)

قلب خود را با فروتنی واقعی به خدا تقدیم کنید، زیرا » قربانی های خدا روح شکسته است. خدایا دل شکسته و کوبیده را خوار نخواهی شمرد.»

اگر براستی می خواهید به خانواده خداوند عیسی مسیح بپیوندید با فروتنی چنین دعا کنید:

† خدایا اعتراف میکنم که بیشتر عمرم را برای خودم زندگی کردم. حتی در بهترین لحظات زندگیم نیز به تو اندک توجه کردم و تو را جلال دادم. بسیار دفعات گناه کردم، بیشتر از آنچه که بتوانم بشمارم، و برای رهایی از مرگ ابدی که بخاطر گناهانم لایق آنم هیچ راهی ندارم. از تو بسیار ممنونم که آنقدر مرا دوست داشتی که عیسی، پسر یگانه ات را فرستادی تا بخاطر گناهان من روی صلیب بمیرد. کسی که باید روی صلیب میمرد، من بودم و او جای مرا گرفت تا من بتوانم مجاناً بخشیده شوم. لطفاً گناهان مرا ببخش ای پدر. دیگر نمیخواهم زندگی خود محوری داشته باشم. باقی روزهای زندگی ام را میخواهم برای خداوند عیسی مسیح زیست کنم. حضور روح القدس تو را بر زندگی ام میخواهم. آمین

اگر این دعا را انجام دادید، این وعده ایست که از کتابمقدس میتوانید همواره بخاطر نگاه دارید:

«اگر به گناهان خود اعتراف کنیم، او امین و عادل است تا گناهان ما را بیامرزد و ما را از هر ناراستی پاک سازد.»

دعای ربانی

ای پدر ما که در آسمانی، نام تو مقدس باد.

ملکوت تو بیاید. اراده تو چنانکه در آسمان است، بر زمین نیز کرده شود.

نان کفاف ما را امروز به ما بده.

و قرض های ما را ببخش چنانکه ما نیز، قرضداران خود را می‌بخشیم.

و ما را در آزمایش میاور، بلکه از شریر ما را رهایی ده.

زیرا ملکوت و قوت و جلال تا ابدالاباد از آن تواست، آمین.

دیدار با مسیح

شناخت خداوند مهمترین کاری است که در زندگی خود در این دنیا و دنیای باقی میتوانید انجام دهید.

 

۱– هدف خدا – آرامش و حیات

خدا شما را دوست دارد و از شما می خواهد که او را بشناسید. به همین خاطر او به شما آرامش و زندگی حقیقی می دهد.حیاتی ابدی.

کتاب مقدس می فرماید:

بخاطر خداوندمان عیسی مسیح ما در آرامش با خدا زندگی می کنیم. (رومیان 1:5)

خدا جهان را اینقدر محبت نمود که پسر یگانه خود را داد تا هرکه به او ایمان آورد هلاک نگردد ، بلکه حیات جاودان یابد.( یوحنا 16:3)

عیسی مسیح گفت:

من آمده ام تا ایشان حیات داشته باشند و از آن به فراوانی بهره مند شوند. (یوحنا10:10)

با توجه به اینکه خدا ، آرامش و زندگی حقیقی را برای ما در نظر دارد ، پس چرا اکنون بسیاری از مردم از درون ناراحت و آسیب دیده اند؟

۲– مشكل ما جدایی از خدا

خداوند ما را به شباهت خود آفریده ، پس ما می توانیم شخصن او را بشناسیم و یک زندگی پر از شادی داشته باشیم. او ما را مثل روبات نیافریده تا به صورت اتوماتیک او را محبت و پیروی کنیم. بلکه به ما اراده و آزادی انتخاب داد.

از همان آغاز زمان ما سرپیچی از خدا را انتخاب کردیم و خواستیم خودسرانه به مسیر خود برویم. ما امروز هم همین تصمیم را می گیریم. نتیجه این تصمیم جدایی از خداست و به بدبختی ختم می شود.

کتاب مقدس می گوید:

زیرا همه گناه کرده اند و از جلال خدا کوتاه می آیند. (رومیان 23:3)

زیرا مزد گناه مرگ است ، اما عطای خدا حیات جاودانی در خداوند ما عیساست. (رومیان 23:6)

کلام مقدس می گوید که نا فرمانی از خدا به «جدایی» از او منجر می شود.

تلاش های خود ما هیچ گاه نمی توانند ما را با خدا متحد کنند. مردم در طول تاریخ روش های زیادی را برای پر کردن این خلاء و رسیدن به خدا امتحان کرده اند که هیچ یک هم موفق نبوده اند.

در کلام خدا می خوانیم:

پس همانگونه که گناه به واسطه یک انسان وارد جهان شد و به واسطه گناه ، مرگ آمد و بدین سان مرگ دامنگیر همه آدمیان گردید. (رومیان 12:5)

پیش روی انسان راهی است که به نظرش راست می آید ، اما به مرگ می انجامد. (امثال 12:14)

۳- عـــلاج خدا – صلیب

عیسی مسیح تنها پاسخ به این مشکل است. او تنها کسی است که می تواند ما را نزد خدا برگرداند. اوبر روی صلیب جان داد و از قبر قیام کرد تا جریمه گناهان ما را بدهد و خلاء بین خدا و انسان را پر کند.

در کلام خدا می خوانیم:

زیرا تنها یک خدا هست و بین خدا و آدمیان نیز یک واسطه وجود دارد ، یعنی آن انسان که مسیح عیسی است. (اول تیموتائوس 5:2)

زیرا مسیح نیز یک بار برای گناهان رنج کشید ، پارسایی برای بدکاران ، تا شما را نزد خدا بیاورد. او در عرصه جسم کشته شد ، اما در عرصه روح زنده گشت. (اول پطرس 18:3)

اما خدا محبت خود را به ما اینگونه ثابت کرد که وقتی ما هنوز گناهکار بودیم ، مسیح در راه ما مرد.(رومیان 18:5)

خدا ، تنها راه را مهیا ساخته ، تصمیم با شماست.

۴ – پاسخ ما – سپردن خود به مسیح

ما باید به مسیح اطمینان کنیم تا گناهانمان را بیامرزد و تصمیم بگیریم که بقیه عمرمان را از او پیروی کنیم. اینگونه است که می توانیم خدا را بشناسیم و آرامش را دوباره کسب کنیم.

کتاب مقدس به ما می گوید:

که اگر به زبان خود اعتراف کنی «عیسی خداوند است» و در دل خود ایمان داشته باشی که خدا او را از مردگان برخیزانید ، «نجات» خواهی یافت. زیرا در دل است که شخص ایمان می آورد و پارسا شمرده می شود ، و با زبان است که اعتراف می کند و نجات می یابد. ( رومیان 9:10-10)

آیا بهانه ای هست که شما نتوانید خود را هم اکنون تسلیم عیسی مسیح کنید؟

چگونه زندگی تان را به مسیح بسپارید:

۱- قبول کنید که گناهکارید و نیاز به آمرزش دارید.

۲- ایمان بیاورید که عیسی مسیح روی صلیب برای شما مرد و از قبر قیام فرمود.

۳- در دعا اعتراف کنید که عیسی مسیح تنها راه به خداست و عهد کنید که بقیه عمر خود را برای او زندگی کنید.

کتاب مقدس به روشنی تعلیم می‌دهد که برای نجات یافتن، باید ایمان بیاوریم و تعمید بگیریم (مرقس ۱۶: ۱۶). به ما حکم شده تا توبه کنیم و تعمید گیریم تا گناهانمان بخشیده شوند (اعمال ۲: ۳۸). به ما گفته شده که در قلب خود ایمان بیاوریم و با زبان خود اعتراف کنیم (رومیان ۱۰: ۹-۱۰). و البته در یوحنا ۳: ۱۶ به ما گفته شده که هر که به عیسی ایمان داشته باشد، حیات جاودانی خواهد داشت. 
حال این سوال مطرح می‌شود که تکلیف کودکانی که سنشان آنقدر کم است که هنوز قادر به سخن گفتن نیستند، چه می‌شود؟ آیا آنان می‌توانند حقیقتا توبه کنند، ایمان آورند و با دهان خود اعتراف نمایند؟ اگر نمی‌توانند، پس چگونه از نجات بهره مند می‌شوند؟ در ارتباط با این سوال اساسی، سوال مهم دیگری مطرح می‌شود: اگر کودک خردسالی چشم از جهان فروبندد، روحش به کجا خواهد رفت؟ به آسمان یا به دوزخ؟ پاسخ به این سوالات دشوار است، زیرا کتاب مقدس پاسخی صریح به آنها نمی‌دهد. آیات معدودی در ارتباط با مسئله کودکان و ملکوت خدا وجود دارد، و بسیاری از آنها نیز به شکلی غیر مستقیم به این موضوع مربوط می‌شوند. 
کودکان در کتاب مقدس 
کتاب مقدس می‌فرماید که همه گناه کرده اند (رومیان ۳: ۲۳، ۵: ۱۲). سراینده مزمور پنجاه و یکم می‌فرماید که وی نه تنها در معصیت سرشته شده، بلکه می‌گوید «مادرم در گناه به من آبستن گردید.» ایوب نیز مطالب مشابهی عنوان می‌نماید (ایوب ۲۵: ۴). پس کتاب مقدس می‌گوید که همه ما و حتی کودکان نوزاد، دارای طبیعتی گناه آلود هستیم که گرایش به گریز از خدا دارد. هر انسانی نیازمند فیض خدا است تا از گناه نجات یابد و عادل شود. 
کتاب مقدس می‌گوید که با کمک و فیض خدا، حتی کودکان نیز می‌توانند به خدا توکل کنند (مزمور ۲۲: ۹-۱۰). عیسی طفلی خردسال را خواند و در مورد این صغار که به من ایمان دارند، سخن گفت (متی ۱۸: ۶). عیسی همچنین از مزمور ۸: ۲ نقل قول فرمود که می‌گوید: «از دهان کودکان و شیرخوارگان حمد را مهیا ساختی» (به متی ۲۱: ۶ مراجعه کنید). فرشته در مورد یحیای تعمید دهنده وعده داد که از شکم مادر خود پر از روح‌القدس خواهد بود (لوقا ۱: ۱۵، ۴۱-۴۴). بنابراین، چنین به نظر می‌رسد که برخی از کودکان می‌توانند به شکلی به خدا ایمان داشته باشند. 
عیسی به شاگردان حکم کرد که اجازه دهند کودکان نزد او آیند؛ او برای ایشان دعا کرد و آنان را برکت داد (مرقس ۱۰: ۱۳-۱۶). این حکم او حتی شامل کودکان بسیار خردسال نیز می‌شد (لوقا ۱۸: ۱۵). او فرمود که ملکوت خدا از امثال اینها است (مرقس ۱۰: ۱۴). خدا با عطوفت به کودکان می‌نگرد. ملائکه ایشان پیوسته در حضور خدا می‌ایستند (متی ۱۸: ۱۰). اما در این آیات تصریح نشده که آیا تمامی کودکان در آسمان دارای فرشته هستند یا فقط آنانی که به عیسی «ایمان» دارند (متی ۱۸: ۲-۶؛ مرقس ۹: ۴۲). 
در عهد عتیق، خدا به یهودیان فرمود تا تمامی پسران نوزاد را ختنه کنند تا جزو خانواده الهی گردند. این امر باید هنگامی که نوزاد هشت روزه بود، انجام می‌شد؛ این نشانه عهدی بود که بین خدا و انسان وجود داشت (پیدایش ۱۷: ۱۰-۱۳). خدا حتی فرمود اگر نوزاد پسری ختنه نشود، از قوم خود منقطع شود زیرا عهد خدا را شکسته است (پیدایش ۱۷: ۱۴). در این آیات اشاره‌ای به نوزادان دختر و نیز اینکه در ارتباط با عهد چه اتفاقی برای ایشان می‌افتد، نمی‌شود. 
عهد جدید این موضوع را به روشنی بیان می‌کند که ما از شریعت عهد عتیق آزادیم. برای وارد شدن به خانواده الهی، ختنه جسمی دیگر ضرورت ندارد. ما توسط ایمان و نه توسط شریعت یهود، فرزند خدا شده ایم. همگی شما بوسیله ایمان در مسیح عیسی پسران خدا می‌باشید (غلاطیان ۳: ۲۶). 
کودکان در کلیسا 
کودکان و حتی نوزادان می‌توانند به واسطه قدرت و فیض خدا به شکلی به خدا ایمان داشته باشند و وارد ملکوت خد گردند (مزمور ۲۲: ۹-۱۰؛ لوقا ۱۸: ۱۵-۱۶). اما آیا این امر در مورد تمامی کودکان صدق می‌کند، یا تنها در مورد گروهی از آنان صادق است؟ چگونه چنین چیزی می‌تواند حقیقت داشته باشد؟ در طول تاریخ کلیسا، علمای الهیات پاسخهای متفاوتی به این سوال داده اند. 
برخی از مسیحیان بر این عقیده اند که تعمید آب به عنوان وسیله‌ای برای وارد ساختن کودکان به خانواده الهی، جانشین ختنه شده است. آنان بر این عقیده اند که تعمید آب، «ختنۀ مسیحی» است (کولسیان ۲: ۱۱-۱۳)، که توسط آن طبیعت گناه آلود ما، توسط ایمان قطع و از وجودمان بیرون افکنده می‌شود و ما وارد خانواده خدا می‌شویم. عیسی فرمود که مانع آمدن کودکان نزد او نشوند (مرقس ۱۰: ۱۴)، و وعده داد که هر که ایمان آورده، تعمید یابد، نجات یابد (به مرقس ۱۶: ۶ و مقالۀ عمومی: «تعمید آب» مراجعه کنید). برخی از این مسیحیان معتقدند که کودکان می‌توانند به عیسی ایمان داشته باشند. برخی دیگر نیز بر این عقیده اند که والدین می‌توانند به جای کودکانشان ایمان داشته باشند و خدا ایمان والدین را می‌پذیرد (اول قرنتیان ۷: ۱۴). آنگاه هنگامی که کودک به اندازه کافی بالغ شد، باید خودش عیسی را بپذیرد یا رد کند. 
اما دسته دیگری از مسیحیان نظری متفاوت دارند. ایشان معتقدند که خدا نه همه انسانها، بلکه فقط عده معدودی را برای نجات برگزیده است (به یوحنا ۱۵: ۱۶، ۱۹؛ رومیان ۹: ۸ و مقالۀ عمومی: «نجات – جبر یا انتخاب» مراجعه کنید). خدا برخی از کودکان را انتخاب می‌کند تا نجات یابند و برخی دیگر را انتخاب نمی‌کند. کسانی که خدا برای نجات انتخاب کرده است، اگر بمیرند به آسمان می‌روند؛ اما کودکانی که خدا انتخابشان نکرده، به آسمان نمی‌روند. 
اما نظر سومی نیز در این مورد وجود دارد. این گروه از مسیحیان بر این عقیده اند که خدا نجات را به همه، خواه خردسال باشند خواه کهنسال، ارزانی می‌دارد، اما همه آن را نمی‌پذیرند. بسیاری در برابر خدا مقاومت می‌کنند. آنان می‌گویند این امر در مورد کودکان نیز صادق است. این گروه از مسیحیان معتقدند که کودکان حتی هنگامی که عقلشان به طور کامل شکل نگرفته است، می‌توانند با روح یا قلبشان ایمان داشته باشند (مزمور ۲۲: ۹-۱۰؛ متی ۱۸: ۵-۶؛ لوقا ۱: ۱۵). اما این مسیحیان اعتقاد ندارند که تمامی کودکان ایمان خواهند آورد. همانند بزرگسالان، بعضی از کودکان در برابر خدا مقاومت خواهند کرد؛ تنها آن کودکانی که عملا به خدا ایمان داشته اند، در صورت مردن به آسمان خواهند رفت. 
دیدگاه چهارمی که در این زمینه وجود دارد، که توسط فیض و قدرت خدا، تمامی کودکان (یا لاقل تمامی کودکان والدین مسیحی) خود به خود به عیسی ایمان دارند و از پیش در ملکوت خدا هستند (مرقس ۱۰: ۱۴-۱۵؛ اول قرنتیان ۷: ۱۴). بنابراین، مسیحیانی که چنین دیدگاهی دارند، معتقدند که همه کودکانی که می‌میرند (یا لاقل تمامی کودکان والدین مسیحی)، به آسمان می‌روند. 
و بالاخره مسیحیانی نیز هستند که معتقدند که اگر چه کودکان دارای طبیعتی گناه آلود هستند، اما عملا مرتکب گناه نشده اند. این مسیحیان می‌گویند که کودکان «در حالت معصومیت» هستند. این مسیحیان بر اساس این دیدگاه، معتقدند که تمامی کودکانی که می‌میرند، به آسمان می‌روند. 
خلاصه 
ما در مورد این موضوع هر دیدگاهی که داشته باشیم، مسئولیت ما به عنوان والدین روشن است. تعمید برای هر شخصی مهم است. ما خواه کودکان خود را تعمید دهیم، خواه آنان را به خدا تقدیم کنیم، باید آنها را در دستان خدا قرار دهیم و برای رستگاری ایشان به خدا توکل نماییم. ما باید کودکان خود را در طریقت خدا و کلامش تعلیم دهیم (تثنیه ۴: ۹-۱۰، ۶: ۶-۷؛ مزمور ۷۸: ۵-۶)، و باید آنها را به روشی محبت آمیز، تادیب نماییم (افسسیان ۶: ۴؛ کولسیان ۳: ۲۱). زیرا که این وعده است برای شما و فرزندان شما و همه آنانی که دورند یعنی هر که خداوند خدای ما او را بخواند (اعمال ۲: ۳۹).

زندگی جاوید

«ما نيز زمانی نادان و ياغی و گمراه و اسير شهوتها و لذتهای ناپاک بوديم. زندگی ما پر بود از کينه و حسادت؛ همه از ما نفرت داشتند، ما نيز از همه متنفر بوديم. اما زمانی رسيد که مهربانی و لطف نجات دهنده ما خدا آشکار شد، و ما را نجات داد. او نه بخاطر خوبی وپاکی ما، بلکه فقط در اثر رحمت و دلسوزی که نسبت به ما داشت، ما را از گناهانمان شست و طاهر ساخت و بوسيله روح القدس، به ما تولد تازه و حياتی نو بخشيد دراثر کاری که نجات دهنده ما عيسی مسيح انجام داد، خدا روح القدس را به فراوانی به ما عطا فرمود، تا به لطف عيسی مسيح، در پيشگاه خداوند بی گناه بحساب بيابيم. اکنون می توانيم در برکات زندگی جاويد شريک باشيم و با اشتياق در انتظار روزی باشيم که بطور کامل از اين زندگی برخوردار خواهم شد».

(تيطوس باب ۳ آيه ۳ تا ۸)